W dawnej Polsce wszelką ceramikę nazywano wyrobami glinianymi, a szkliwioną – z gliny polewanej. Chińska porcelana była niezwykle rzadko spotykana oraz tak droga, że jedynie królowie mogli sobie na nią pozwolić. Później weszło w użycie nowe określenie – farfury. Nazwa ta już niemal całkowicie została zapomniana, więc przypomnijmy za „Encyklopedią staropolską” Zygmunta Glogera, że farfury to „wszystkie naczynia podlejsze od porcelany, a przedniejsze od pospolitych polewanych.
U cudzoziemców zowią je fajance od włoskiego miasta Faenza
z wyrobów farfurowych słynnego”. Stąd wzięła się też nazwa,
z której przez lata było znane Koło.

Tomasz Nuszkiewicz
Dyrektor Muzeum Technik Ceramicznych w Kole